همیشه بازیای وبلاگی برام جالب بودن ولی تا الان فقط خواننده شون بودم. حالا اولین باریه که تو بازی وبلاگی شرکت می کنم و امیدوارم بعد از این هم وقت و حوصله داشته باشم برای شرکت کردن توش.  
موضوع بازی کوله پشتی هست با این مضمون که چه تجربیاتی رو توی کوله پشتی میذاری و با خودت به سال 93 می بری؟

از نظر تجربیات شخصی سال 92 برام خیلی بد شروع شد، در ادامه ی 91ی که بد تموم شده بود. زندگی رو با آدمای جدید توی مکان جدیدی تجربه کردم که از نظر روحی تاثیر خیلی بدی روم گذاشتن. از معاشرت با آدمایی از قشرای مختلف جامعه خیلی چیزا یاد گرفتم که مهمترینش "بشنو و باور نکن" و "آسه برو آسه بیا" بود. همینطور تمرین سختی بود برای بالا بردن تحمل و صبر و سازش. میتونم بگم بدترین دوران زندگیم بود و خوشحالم که دیگه تموم شده.
همینطور تو سال 92 از بهترین دوستای زندگیم ازم جدا شدم ولی این باعث نشده که از هم دور بشیم و امیدوارم تا همیشه همینطور باشه.

از نظر تجربیات کاری و تحصیلی روزشماری تا تابستون و اعلام رتبه های ارشد امیدوارم کرد تا هنوز هم دلیلی برای ذوق زده شدن وجود داشته باشه:] بعد از تابستون خوبی که گذروندم، اعلام نتایج نهایی ارشد خیلی خوشحالم کرد. ترم سختی رو گذروندم و همزمان همکاری کردن با یکی از استادام خیلی بهم انگیزه می داد. بعد از مدتها از نظر روحی اونقد حال خوبی داشتم که مثلش رو یادم نمیاد تجربه کرده باشم. اتفاقای جدید و آشنایی با آدمای خوب مهمترینای پاییز 92 بود:}

از طرفی ولی شرایط کارم رو دوست نداشتم. صبر و تحملی که به دلیل اجبار از خودم نشون دادم هنوز هم ادامه داره. اون رضایتی که میخام رو امیدوارم تو سال 93 با پیدا کردن یه کار خوب و جدید پیدا کنم:]

زمستون 92 اما روزای خوبی برام نبود. تو فکر انجام کارای جدید و تجربه های جدیدتر بودم ولی به هر دری زدم بسته بود. اینهمه ناراحتی و غم رو هم یاد ندارم قبلن تجربه کرده باشم. تنها دستاویزی که از دو ماه پیش سر پا نگه م داشته خوندن کتابای آموزشی تو زمینه های مختلفه که حتا گاهی شیش صب بیدار میشم برا خوندنشون:]

همینطور پروژه آزمایشگاهیم به موازات خوندن اون کتابا بهم انگیزه میده و خوشحالم که دارم چیزای جدید میسازم و کارای جدید یاد می گیرم.

در کل توی کوله پشتی ای که با خودم به سال 93 میبرم صبر و تحمل و تلاش زیادی هست که باید امید و اراده و اعتماد به نفس رو حتمن در آینده بهش اضافه کنم.