یاد نمی خواهم
یادگار نمی خواهم
خروش خراشناک بی محابایت را
از لحظه های در به درم بردار ...

باور نمی کنی؟
این منم...

بگذار
برای تمام دم های از دست رفته ام
بازدمی بیابم
آنگاه
تمام زهرهای بیست سالگی را
در دمی
خواهم نوشید...

پ.ن 1 : بد زهریه این بیست سالگی! بد!!!  

پ.ن2: جمعه میریم سر خونه زندگیمون! گفتیم میریم ولی نگفتیم میریم سرکلاس!! وقتی رفتیم هم خو طبق معمول برگشتنمون با خداس! کامنتا رو هم هفته دیگه راحت میتونم بچکم اما از دو هفته دیگه که میریم سر کلاس و وقتمون هم کیپ تا کیپ پره ( حتا 12-2 !!) احتمالن فقط با موبایل بتونم وبمو بچکم! خلاصه ... از اونجا که کامنتینگ جدید پارسیبلاگ تو موبایل به کامنتای خصوصی لینک نمیده، فقط میتونم عمومیا رو بخونم! گفته باشم!

پ.ن3: در کنار حواشی که می پردازید بهشون، اصل پست رو هم فراموش نکنید پلـــــــــیز!!!

غررالحکم: خرد را دریافت نکرده انکه از حد و مرز خود تجاوز کند.
من این جمله رو چندبار به چند نفر باید بگم؟! چرا حواسمون نیست که تا کجا میتونیم بریم جلو؟! و جالب هم هست که وقتی به کسی که حد خودش رو نشناخته اینو میگی، بهش برمیخوره و ناراحت هم میشه! برای آرون شید قابل پذیرش نیست.آرون شید شوخی و تعارفی با کسی نداره و رک گوییش هم یه حُسنه!  

ژانر: اینایی که تو وبشون دوتا اسمایلی میذاری، بعد فک می کنن تو فیسشون هم همینطوری نیشخند میزنی!