عادت هر ساله ی من بود در سفر تابستانی , نگاه کردن به کوه های رسوبی و خشک اطراف جاده . نگاه که می کردی ,بته های بالای کوه های دوردست هم پیدا بود. و من این کوه ها را دوست داشتم ( و دارم ).

امسال اما جاده ی اندیمشک- خرم آباد فرو رفته در مه مسمومی که هدیه دولت نهم به مردم خوزستان بود,از آن همه کوه سایه ای بیش نشان نمی داد ...

اخبار هواشناسی , دیروز از وجود غبار در خوزستان خبر می داد و به عادت این چند وقت گذشته , تاکید بر خفیف بودن آن نسبت به موج چند هفته پیش , چاشنی کارشان بود...

کرمانشاه هم غبار آلود بود...و کردستان هم...

یک غبار معمولی...کوه ها هیچ کدوم پیدا نیست...  

از سفرنامه من.تاریخ: 7/5/1388

ای کاش چشم را زبان سخن بود ...

 چشم ها که بگویند ,

     دیگر دروغی نیست...

             نیرنگی نیست...

آخر چشم را یارای ناراست گفتن نیست...

                     یارای پنهان کردن نیست...