چـــــــــــــــــــــی کشیـــــــــــــــــدم من...!
می خواستم یه پست ویژه بذارم. ولی از اونجا که نِرو ندارم، نمیذارمش فعلا! بمونه واسه یه وقت دیگه... .

 یاد اس ام اس بازیای شب فینال با فَط!که تا ساعت 4 نصفه شب ادامه داشت! و من هرچی تلاش کردم جلوی خودمو بگیرم، نخندم که ملت بیدار نشن، نشد! فردا صبش همه چپ چپ نیگا نیگا، که تو تو روز اس ام اس نداری! این کیه  که نصفه شبی ...؟
منم پررو پررو: بعضی رفقا به بهانه شب فینال و قهرمانی تیمشون به یادمونن!!!!!!!!!
بعدش هی همه میگفتن که ببین تو بدشانسی! همه کارشون دو سه روزه تمومه، مال تو 10 روز طولید و آخرشم هیچی! حالا هم هرچی من بگم اصن شانس چی هست که بدشانسی چی باشه، مگه کسی گوش میده؟!!
بعد این تی وی که ایرانشو بگیری احساس توهین وحماقت میکنی، خارجشو بگیری زر و پر اضافس!
بعد یه 4-5 تا عقد و عروسی رفتیم که برخلاف تصورم خیلی خوش گذشت!
بعدش که 10 روزه بی نت من نمیدونستم روزامو چطور بگذرونم! اونقدر کتاب خوندم که چشام 4تا 5 تا میبینه! اونم کتابای فلسفی که مغزم قاط زده باهاشون!
گشتل هم خو تعطیله! بازار هم نمیتونم برم که خرج بذارم سر دست بابا!!!!!!!!! همش هم به خاطر اینکه هوا بیخودی گرمه!
 برا کسی که معتاده و قصد ترک هم نداره، این همه مدت بدون نت تحمل کردن کار سختیه ! کسی منو میدَرکه  آیاااااااااااا ؟؟؟؟!
حالا همه میدونن تو خونه که من معتادم و یه روز اگه با پی سی نرم نت، با موب میرم و گوشی نازنینم پکید از بس سیمشو جابه جا کردم و حالا هم از شدت اعتیاد رفتم از جیب مبارک خودم …!، خیلی جالب بود براشون که تو این 10 روز من به روی خودم نیاوردم! کافی نت هم نرفتم!! حتی ایرانسلم یه هفتس شارژش تمومیده و من بیخیال! مثلا میخواستم بگم تو ترکم و این حرفا! یه جورایی خودمم باورم شد! 
دیگه من بودم و شباشب و اینجا شب نیست و جوونی دربست و کلاس جوونی و اینا، که منتظر بودم فقط برنامه شروع شه من اولی باشم که پیامک میزنم که پیامکمو بخونن! بعد تا آخر برنامه رو گوش میدادم ببینم اس ام اسم رو میخونه یا نه! تیکه ای بهم میندازه یا نه! تازه یکی دوبار به سرم زد یکشنبه 7:30 صب پاشم آبنبات گوش بدم! مثه دیوونه ها! همین که اینکارو نکردم خودش خیلیه!!! تازه این جمعه، بس که دیشبش دیر خوابیدم، صب به " این گروه لطیف " نرسیدم و فقط نیم ساعت آخرشو گوشیدم! خودمو نمی بخشم! فرزاد حسنی هم بودش خو!!!!!!!!!
یه بارم کابوس دیدم که تنها سیم سالم هندزفریم به دو نیمه نامساوی تقسیم شده! میخواستم از ناراحتی سکته کنم تو خواب! با چه وضعیتی از خواب پریدم! آخه من بی رادیو چیکار کنم؟! ( بگو آخه مگه قحطه؟! فوقش هم که خراب شه، یکی دیگه میگیری! چت بود تو خواب آخه؟!!!!!! )

الانم تو کافی نت دارم می آپم... چی فک می کردم، چی شد... .

پ.ن1: تو رو خدا فعل ها رو نیگا! الانه که از فرهنگستان بیان خودمو وبمو با هم بجمعن!!!!!!! گند زدم به این پرشن لنگوییج! کوروشا! به کبیری خودت بعفو! نمیتونم جلو خودمو بگیرم! زمونه عوضیده!  

پ.ن 2: هیچ چیزی برام لذت بخش تر از این نیست که بشینم لب رودخونه و غروب هلال ماه رو نگاه کنم... . دیشب خیلی صفا داشت!

پ.ن3: هنوز تو کفِ حکمت46 نهج البلاغه ام: گناهی که تو را به پشیمانی وا دارد، بهتر از کار نیکی است که تو را به خودپسندی وادارد... .

پ.ن4: فک میکنی من وقت و پول و اعصابمو از سر راه آوردم؟ کسی جرات داره با من دربیفته؟ بدا به حالش... . امروز کارای اداریش انجام شد، فردا هم پروندشو به جریان میندازم تا فک نکن مردم مسخرشونن و سر هرکسی میتونن کلاه بذارن... با بد کسی درافتادن! من کسی نیستم که بذارم رو حقم راه بری. من میخواستم با این نتِ لاکپشتی اعصابم خراب نشه، رفتم  adsl کشیدم... اونوقت بعد از ده روز هنوز خطم رانژه نشده...؟ نوبره والا! اگه نمیتونی کاری انجام بدی، بگو نمیتونم!

پ.ن4: به قول یکی از دوستان خیلی خیلی عزیز، مَخ سوسن(!!) طولانی نوشتم که جز خودی ها نخونن... !