در هجوم تیره ی ابر کبود
               پی آرامشی ام
                      که سکون روشن روز دریغش کرده

                  من گرفتار تبم

 چشمانم انگار
              شبنم خاطره می افشانند

                 و چه بیتابم من

پشت این پنجره ی دودی ذهن
              تک چراغیست که از داغ دلم میسوزد
                             و نگاهم هر روز
                                              پشت ویرانه ی قلبم تنهاست

                       چه پریشانم من

خسته ی راه درازی هستم
                  که به اندازه ی شب بی همتاست

   ته افسانه ی من
          صبر تلخیست که هر جمعه غروب
                                زهر در کام دلم میریزد

                 و چه دلگیرم من...
                      و چه دلگیرم من...

----------------------------------

امروز صبح قرار بود مثل هر هفته ببرنمون علی ابن مهزیار...از شانس ما حالا یه بار خواستیم بریم کنسل شد!

---------------------------------

دلمون خوشه اسم خودمونو گذاشتیم دانشجو؟

نمیدونیم دور و برمون چی میگذره...

استاد تنظیممون 4شنبه می گفت که قانون صیغه ی دخترا و پسرای دبیرستانی هم تصویب شده...

این یعنی اجرای نظریه ی آزادی جنسی فروید در لوای اسلام !!!!

دیگه هیچی نمیگم...فقط متاسفم